จะรักกันไปชั่วนิรันดร์ จวบจนวันนั้นที่ตายจาก
ให้รู้ว่าฉันรักเธอมาก และจะไม่ยอมพรากจากกัน
ตราบฉันยังมีลมหายใจ จะเคียงคู่ไปชั่วนิรันดร์
จับมือก้าวไปให้ถึงฝัน มีเธอมีฉันตลอดไป
มีเธอข้างกายยามเหนื่อยล้า มีเธอป้อนยายามป่วยไข้
มีเธอปลอบโยนยามหวั่นไหว เป็นกำลังใจให้ไปต่อ
ถึงแม้เส้นทางจะมืดมน มีเธอสักคนก็เพียงพอ
กระซิบเบาๆ ว่าอย่าท้อ แค่นี้ก็พอได้สู้ไป
ยามฉันเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า มีมือเธอมาโอบกอดตัวฉัน
จะทุกข์จะสุขเพียงไหนมีเธอร่วมไปชั่วนิจนิรันดร์
สองมือที่คอยประคองปาดน้ำตานองยามฉันไหวหวั่น
สองมือที่ปลอบปะโลมยามฉันหักโหมเหน็ดเหนื่อยทั้งวัน
ถึงแม้เหน็ดเหนื่อยแค่ไหนก็ยังสุขใจไม่เคยบ่นท้อ
เส้นทางกว้างใหญ่แค่ไหน จะใกล้จะไกลฉันยังเฝ้ารอ
พยุงให้ถึงฝั่งฝันจวบจนวันนั้นที่ฉันเฝ้ารอ
เสร็จสมดั่งใจเหนื่อยล้าแค่ไหนให้กำลังใจกันแล้วไปต่อ
มีเธอข้างกายยามเหนื่อยล้า มีเธอป้อนยายามป่วยไข้
มีเธอปลอบโยนยามหวั่นไหว เป็นกำลังใจให้ไปต่อ
ถึงแม้เส้นทางจะมืดมน มีเธอสักคนก็เพียงพอ
กระซิบเบาๆ ว่าอย่าท้อ แค่นี้ก็พอได้สู้ไป
ยามฉันเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า มีมือเธอมาโอบกอดตัวฉัน
จะทุกข์จะสุขเพียงไหนมีเธอร่วมไปชั่วนิจนิรันดร์
สองมือที่คอยประคองปาดน้ำตานองยามฉันไหวหวั่น
สองมือที่ปลอบปะโลมยามฉันหักโหมเหน็ดเหนื่อยทั้งวัน
ถึงแม้เหน็ดเหนื่อยแค่ไหนก็ยังสุขใจไม่เคยบ่นท้อ
เส้นทางกว้างใหญ่แค่ไหน จะใกล้จะไกลฉันยังเฝ้ารอ
พยุงให้ถึงฝั่งฝันจวบจนวันนั้นที่ฉันเฝ้ารอ
เสร็จสมดั่งใจเหนื่อยล้าแค่ไหนให้กำลังใจกันแล้วไปต่อ